Met Key Lime Pie op Key West
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen en Bart
24 Juli 2014 | Verenigde Staten, Key West
Vandaag gaan we vanuit Marathon,the middle Key of the Keys, naar Key West. Eerst nog even met de meiden gebeld en daarna een prima ontbijtje (daar zit enorm veel verschil in, van niets of muffins met slootwater, tot pancakemaker, fruit, cerials en juice). Het is ongeveer anderhalf uur rijden naar Key West en Bart en ik hebben er mooie herinneringen aan, maar het is wel raar dat die van 25 jaar geleden zijn. We zagen de Greyhoundbus weer rijden over die enorm lange weg die met 42 bruggen alle eilandjes met elkaar verbindt en proberen terug te halen wat we daar allemaal gedaan hebben. Jammer dat er toen nog geen internet was, want dan hadden we het verslag nog!!
Anyway, wij vertrekken tegen 10.30 uur en rijden tegen 13.00 uur Key West op! Het blijft wel de meest toeristische, maar ook wel de mooiste Key van allemaal. Het staat vol met bloeiende Tamarindebomen, palmbomen en de kleine straatjes met idillische huisjes in lichtblauw, lichtgeel en lichtroze kleuren het straatbeeld. Daarnaast natuurlijk the Sloppy Joe Bar,de vele Key Lime Pie tentjes (deze monchou-achtige taart wordt op dit eiland als DE specialiteit verkocht en zelfs bevroren aan een stokje gedipt in chocolade als ijsversie verkocht!). We herkennen veel terug en besluiten een hop-on hop-off trollytour te maken die ons in ieder geval alle bezienswaardigheden laat zien, met het plan er af en toe off te hoppen en weer on te hoppen. Dit laatste bleef bij een plan, want wachtend op de eerstvolgende trolly werd Mirthe-Floor bevangen door de hitte en voelde zich helemaal niet goed. Een slokje water hielp niet veel en het arme kind werd echt helemaal naar. Omdat wij in eerste instantie niet helemaal wisten wat er aan de hand was (zo'n geval van hoofdpijn, buikpijn, misselijk, duizelig, niet lekker en nog meer, kozen we er voor om eerst maar eens rustig in die bus te gaan zitten in de hoop dat een briesje haar goed zou doen... Nou voor we wegreden wisten we wel wat er aan de hand was, want in een vloeiende beweging spuugde ze alles wat haar maag nog binnen had naar buiten over de mooie buitenkant van de trollybus!Wat voelde ze zich beroerd, maar ook wel opgelucht dat het er uit was en met een koel flesje water in haar nek, een lauw flesje water over de bus heen gegooid en een ander flesje water om af en toe een slokje uit te nemen, bleven we rustig in de bus zitten, met een emmer en de andere passagiers op veilige afstand! Als we de trolleydriver niet hadden overtuigd dat zij "fine" was en alleen even een slokje water moest drinken en rustig moest zitten, dan had ze nu een week in een Amerikaans ziekenhuis gelegen, want alles was in opperst paraatheid gebracht. Gaandeweg trok Mirthe-FLoor weer een beetje bij en heeft toch nog wel een beetje van het eilandje gezien. Na afloop kwam ook de eetlust weer terug en had ze zin in een ijsje, dat gelukkig goed viel en binnen bleef!
We besloten om met de auto naar Atlantic Boulevard te rijden en daar even te zwemmen en te snorkelen. Het water was niet erg verkoelend, want ik schat dat het zo'n 30 graden was..... We hebben een uurtje gesnorkeld tussen het koraal, de vissen en de pelikanen! Het is echt iedere keer weer opvallend hoe relatief rustig het aan de stranden is, of hoe enorm groot die oceaan is dat de bootjes, de watersporters en de recreanten elkaar nergens in de weg zitten en je nauwelijks in de gaten hebt dat er zoveel mensen recreeren!
Na het zwemmen scoren we nog een kokosnoot met kokoswater er in en een bekertje schaafijs voor Floor die het inmiddels weer helemaal deed!
We besluiten terug te rijden naar Duvalstreet/Greenestreet en daar aan de straat een portie nachos te bestellen, een tacootje te bestellen en daarna naar Marathon terug te rijden. We doen nog even de eilandtest over welke factory de beste Key Lime Pie maakt en "Kermits" is de overduidelijke winnaar wat ons betreft!!
We rijden terug en onderweg zijn we nog kort gestopt om de prachtige sunset te bekijken; voor je het weet is die prachtige bal met oranje licht verdwenen! Moe maar met weer een leuke dag in the pocket gaan we slapen. Morgen verder richting Miami en daar gaan we ook naar het Cemetery waar opa Hugo en oma Mary begraven liggen.... Ben benieuwd!
Vandaag duimen we voor Anna die haar laatste tentamen aan het maken is (ik hoop niet dat zij de anonieme beller was die vanmorgen om 8 uur belde, want we waren te laat met opnemen!!) en we vertrouwen er op dat dat ook weer uit de weg is over een paar uurtjes!
So far.... we gaan zwemmen en ontbijten, of andersom en morgen weer verder met de Tour de Florida!
Liefs van ons drietjes
Anyway, wij vertrekken tegen 10.30 uur en rijden tegen 13.00 uur Key West op! Het blijft wel de meest toeristische, maar ook wel de mooiste Key van allemaal. Het staat vol met bloeiende Tamarindebomen, palmbomen en de kleine straatjes met idillische huisjes in lichtblauw, lichtgeel en lichtroze kleuren het straatbeeld. Daarnaast natuurlijk the Sloppy Joe Bar,de vele Key Lime Pie tentjes (deze monchou-achtige taart wordt op dit eiland als DE specialiteit verkocht en zelfs bevroren aan een stokje gedipt in chocolade als ijsversie verkocht!). We herkennen veel terug en besluiten een hop-on hop-off trollytour te maken die ons in ieder geval alle bezienswaardigheden laat zien, met het plan er af en toe off te hoppen en weer on te hoppen. Dit laatste bleef bij een plan, want wachtend op de eerstvolgende trolly werd Mirthe-Floor bevangen door de hitte en voelde zich helemaal niet goed. Een slokje water hielp niet veel en het arme kind werd echt helemaal naar. Omdat wij in eerste instantie niet helemaal wisten wat er aan de hand was (zo'n geval van hoofdpijn, buikpijn, misselijk, duizelig, niet lekker en nog meer, kozen we er voor om eerst maar eens rustig in die bus te gaan zitten in de hoop dat een briesje haar goed zou doen... Nou voor we wegreden wisten we wel wat er aan de hand was, want in een vloeiende beweging spuugde ze alles wat haar maag nog binnen had naar buiten over de mooie buitenkant van de trollybus!Wat voelde ze zich beroerd, maar ook wel opgelucht dat het er uit was en met een koel flesje water in haar nek, een lauw flesje water over de bus heen gegooid en een ander flesje water om af en toe een slokje uit te nemen, bleven we rustig in de bus zitten, met een emmer en de andere passagiers op veilige afstand! Als we de trolleydriver niet hadden overtuigd dat zij "fine" was en alleen even een slokje water moest drinken en rustig moest zitten, dan had ze nu een week in een Amerikaans ziekenhuis gelegen, want alles was in opperst paraatheid gebracht. Gaandeweg trok Mirthe-FLoor weer een beetje bij en heeft toch nog wel een beetje van het eilandje gezien. Na afloop kwam ook de eetlust weer terug en had ze zin in een ijsje, dat gelukkig goed viel en binnen bleef!
We besloten om met de auto naar Atlantic Boulevard te rijden en daar even te zwemmen en te snorkelen. Het water was niet erg verkoelend, want ik schat dat het zo'n 30 graden was..... We hebben een uurtje gesnorkeld tussen het koraal, de vissen en de pelikanen! Het is echt iedere keer weer opvallend hoe relatief rustig het aan de stranden is, of hoe enorm groot die oceaan is dat de bootjes, de watersporters en de recreanten elkaar nergens in de weg zitten en je nauwelijks in de gaten hebt dat er zoveel mensen recreeren!
Na het zwemmen scoren we nog een kokosnoot met kokoswater er in en een bekertje schaafijs voor Floor die het inmiddels weer helemaal deed!
We besluiten terug te rijden naar Duvalstreet/Greenestreet en daar aan de straat een portie nachos te bestellen, een tacootje te bestellen en daarna naar Marathon terug te rijden. We doen nog even de eilandtest over welke factory de beste Key Lime Pie maakt en "Kermits" is de overduidelijke winnaar wat ons betreft!!
We rijden terug en onderweg zijn we nog kort gestopt om de prachtige sunset te bekijken; voor je het weet is die prachtige bal met oranje licht verdwenen! Moe maar met weer een leuke dag in the pocket gaan we slapen. Morgen verder richting Miami en daar gaan we ook naar het Cemetery waar opa Hugo en oma Mary begraven liggen.... Ben benieuwd!
Vandaag duimen we voor Anna die haar laatste tentamen aan het maken is (ik hoop niet dat zij de anonieme beller was die vanmorgen om 8 uur belde, want we waren te laat met opnemen!!) en we vertrouwen er op dat dat ook weer uit de weg is over een paar uurtjes!
So far.... we gaan zwemmen en ontbijten, of andersom en morgen weer verder met de Tour de Florida!
Liefs van ons drietjes
-
25 Juli 2014 - 15:35
Dorothé:
Oef wat een schrik met Mirthe Floor.........gelukkig dat ze het weer doet. Jullie moeten me toch eens bijpraten over jullie roots en eerdere belevenissen in Amerika hoor.
Fijne voortzetting van de vakantie zonder onaangename verassingen. Groetjes,
Dorothé -
25 Juli 2014 - 16:33
Anneke Souman:
Wij kunnen ons ook heel goed herinneren de tocht naar Key West samen met Opa Hugo.
Wat ook heel bijzonder was tijdens die tocht , de verschillende kleuren die het water van de Golf en de oceaan lieten zien. Het eiland vergeet ik ook nooit meer, vooral een bijzondere cocktail a' la opa Hugo!!!!!
Lieve groet, Papa en Mama -
25 Juli 2014 - 16:40
Heleen En Bart Stoelinga:
Haha Mam, daar kom je nu mee!!! Nu moeten we weer anderhalf uur terug naar Key West om die Opa-cocktail te nuttigen!! Ik denk dat ik ongeveer wel weet wat daar allemaal in zat, dus zal in Fort L -
25 Juli 2014 - 17:26
Gerard Stoelinga:
Door alle drukte die we hadden heb ik net de laatste 4 verslagen achter elkaar gelezen.
En nu ben ik buiten adem van al jullie activiteiten, alleen al van de ontbijten moet je moe worden.
En als Mirte-Floor ergens ziek van is geworden moeten jullie toch een claim indienen? Dat is daar toch gebruik?
Alle gekheid op een stokje, jullie hebben een fantastische reis en het is voor Mirte-Floor ook een enorme belevenis.
Wij wensen jullie nog een mooie voortzetting en zullen de ervaringen met belangstelling blijven volgen.
groetjes, papa -
26 Juli 2014 - 00:27
Marije:
Arme Mirthe Floor, hopelijk is ze inmiddels weer helemaal opgeknapt! Alles klinkt fantastisch verder.. Hele dikke kus, Marije -
26 Juli 2014 - 11:35
Anna:
Balen MF! Hopen dat je nu weer helemaal klaar bent voor Miami, want dat is toch wel een hele ervaring! Sounds like you're having a good time!! Dikke kus XXX
p.s. ik heb niet gebeld
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
