De eerste dag door de desert

Palm Springs
Vandaag zetten we na een vroeg ontbijt (het was iets minder druk dan gisteren) richting Palm Springs, een leuk plaatsje in de desert, Natuurlijk niet via de gewone freeway, maar via een alternatieve route om de speciaal geselecteerde bakery store Dudley te bezoeken, u weet wel....? De trip zou volgens tomtom zo’n 5 uur duren, dus een special break past daar zeker in. Rijdend in de richting van het binnenland wordt de vegetatie al snel minder en loopt de temperatuur geleidelijk op tot boven de 100 F (38/39 graden). Heerlijk in de frisse airconditioned auto!
Op de crossing van de State Road 78 met State Road 79 was de stop! Een in de weide omtrek bekende bakkerij, met de most amazing sandwiches ever! Dat belooft wat dus. Binnen gekomen moeten we ons eerst op de hoogte stellen van de werkwijze, want er is een winkeltje, een bakkerij, een counter waar broodjes gemaakt worden ener staan overal van die diner tables, waar jong en oud de meest waanzinnige broodjes zit te eten. Het werkt als volgt: Je pakt een lijstje en een potloodje, schrijft je naam er op en kiest dan welk broodsoort je wil, welke belegsoorten (vlees), welke kaassoort (5 keuzes, maar we kenden er maar 2 van!), welke sla, pickles en dressings en tot slot of je het broodje gegrild wil of niet. Op zich een prima manier van bestellen en vol verwachting wachten we het resultaat af. Ondertussen namen we een kijkje in de bakkerij, waar je alle broodkeuzes kon zien en kopen als je wilde. Verder was een grote variëteit aan pies and coockies, maar die hebben we maar achterwege gelaten.
De broodjes werden afgeroepen en allemaal keken we tegen een slagerijbestelling aan, verpakt in 2 sneetjes brood. Wat een enorme lading roast beef, ham, turkey en/of peperoni werd er tussen gestopt. Moet toegeven, het waren heerlijke, bijzondere sandwiches en het is zeker een tip voor hen die ook een dergelijk rondje Amerika gaan doen. We konden er wel weer een paar uur tegen en vervolgden onze reis.
De rijke Palm Springs woestijn was onze bestemming. Eens was dit het weekendverblijf van de rijke Hollywoodsterren en nu ook het toevluchtoord voor rijke Amerikanen die de vergane glorie van het stadje weer wat oppeppen!
Aangekomen bij het hotel, werden we aangenaam verrast door de opgelopen temperatuur (boven de 100 F. We besloten de tram way richting de bergen 's avonds te doen, wanneer het iets minder warm is. Eerst even afkoelen aan het zwembad, dat er prachtig uit zag, met heerlijke ligbedden en stoelen om te luieren. Morgen wordt ook het ontbijt aan de pool geserveerd; dat is echt een ultiem vakantiegevoel, onder de palmbomen, met een verkoelende vernevelingsinstallatie aan..... don’t need to say more!
's Avonds zijn we naar de Tram Way gereden. Deze top attractie van Palm Springs staat in de geschiedenisboeken als een van de grootste ter wereld, en de grootste ronddraaiende ter wereld. Het is de enige van zijn soort op het Westelijk halfrond en de andere twee in de wereld zijn in Zwitserland en in Zuid Afrika.
Wat moet je je voorstellen bij deze Tram Way Mountain Cabin? Een grote cabine die is gebouwd op een ronddraaiend platform. Zo heeft iedereen onderweg een mooi uitzicht, want de bodem draait met een zeer trage snelheid. De weg naar het vertrekpunt was nog eens een bewijs van "vals plat". Een weg die niet lijkt te klimmen, maar dat wel serieus doet, en het uiterste van je auto vraagt bij deze temperaturen; sommige stukken moest de airco zelfs uit om de temperatuur van de auto controleerbaar te houden.

We vertrokken met de Cabin en waren in ongeveer 20 minuten boven, waar prachtige views over de valley en over Palm Springs. Bovenaan de kabelbaan was de temperatuur wat aangenamer dan beneden; We bevonden ons op 8500 Ft. (ongeveer 2500 meter). We hebben een korte hike gemaakt en wilden voor het donker weer bij de Cabin zijn. Anna was naarstig op zoek naar Racoons en andere enge dieren, maar we moesten het dit keer doen met deers en bambies!

Het was een leuk tochtje en ik was blij dat ik mijn rugzak van 20 kilo niet mee hoefde te sjouwen, want naar beneden was de wandeling eigenlijk onopgemerkt verlopen, maar terug moest er toch nog wel een colletje van de tweede categorie genomen worden. Bij de daling was het uitzicht overweldigend om van die hoogte neer te kijken naat de prachtig verlichte woestijn met kleine steden en dorpen.

Inmiddels was het 21.00 uur en tijd om een lekker eettentje op te zoeken. Het toeristische centrum van Palm Springs biedt veel gelegenheid om de fast food chains te ontwijken en een leuk authentieker restaurantje op te zoeken. Bij en Italiaan met een leuk terras en een verkoelend nevel systeem hebben we heerlijk pasta, pizza en salad gegeten. Dat was Palm Spring voor ons, want morgen vertrekken we naar Laughlin, via Joshua Tree National Park en een in the middle of no-where ontstane lavakrater. De dagen zin lang, maar je raakt niet uitgekeken, gelukkig zijn de bedden opgemaakt en kunnen we er zo induiken.

Palm Springs Info (voor hen die nog iets meer history willen!)

De Colorado-rivier bestrijkt het grootste gedeelte van Zuid-Centraal-Califomië. In deze schijnbaar dorre woestijn liggen twee groene valleien: de Imperial Valley, die grenst aan Mexico, en verder naar het noorden de Coachella Valley. In 1901 werd de Colorado-rivier via een netwerk van kanalen omgeleid om deze twee regio's te irrigeren. Beide valleien produceren in de winter gewassen zoals sla, tomaten, citrusvruchten, meloenen en dadels. Hier, in dit bevloeide bekken van de Coachella Valley - de Dadelhoofstad van de Wereld -, ligt Palm Springs.
Terwijl we door de dalen rijden, komen we langs de snelweg een aantal eigenaardige torens tegenkomen. Dit zijn windmolens en die maken gebruik van windenergie om elektriciteit op te wekken. De windmolens zijn een vrij recent fenomeen; ze worden gebouwd door investeringsmaatschappijen die windenergie proberen te verkopen aan nutsbedrijven. De wet in Californië zegt dat de lokale elektriciteitsmaatschappijen alle energie moeten kopen die door particulieren wordt opgewekt. Er zijn in Californië nog twee andere windmolenparken, die eveneens op windrijke plaatsen staan. Op dit moment zijn er in heel Californië meer dan 10.000 windmolens.

Palm Springs is een echte oase in de woestijn. De stad heeft haar naam enerzijds te danken aan de aanwezigheid van de inheemse Washingtonpalm, en anderzijds aan de vele warmwaterbronnen. Eeuwenlang was de streek rond Palm Springs het woongebied van indianenstammen, die kleine dorpen stichtten rond de vele bronnen in de vallei. De Agua Caliente Indianen - die nog steeds het grootste gedeelte Palm Springs bezitten - overwinterden vroeger in Palm Springs en brachten de zomermaanden door in de koelere San Bemardino-Bergen. Deze stam (de Spaanse naam Agua Caliente betekent gewoon warm water) is één van de weinige echt rijke indianenstammen in de Verenigde Staten. Veel van de imponerende landhuizen van Palm Springs zijn gebouwd op grond die verhuurd wordt door de Aqua Calientes. In 1870 werd Palm Springs een halteplaats langs een belangrijke spoorlijn, de Southern Pacific Railroad. In de jaren 1920 en 1930 lokten de mooie omgeving en het warme woestijnklimaat een aantal grote Hollywoodsterren naar Palm Springs. Deze traditie wordt ook vandaag nog voortgezet, en nu komen niet alleen beroemdheden, maar ook andere welgestelde Amerikanen. Palm Springs is voor vele filmsterren een tweede thuis. Zelfs een vroegere burgemeester van Palm Springs, Sonny Bono, was ooit een beroemd entertainer. De meeste bezoekers komen naar Palm Springs om er uit te rusten en te ontspannen, maar zijn er toch ook een aantal populaire attracties.

De Palm Springs Aerial Tramway maakt een klim van 1800 meter en voert omhoog naar het bos van de San Jacinto-berg, waar zich het Mount San Jacinto State Park bevindt. De rit duurt slechts 20 minuten, en het brengt je op wonderlijke wijze van de droge woestijnlucht naar de koele berglucht. Je hebt er ook een spectaculair uitzicht over de woestijn.