Everglades National Park naar Miami

Goedemorgen Nederland,
We zijn weliswaar weer in een hotel met internet, maar de tijd gaat zo snel hier, dat ik zo weer een paar dagen bij moet schrijven!
Na onze dag op Key West zijn we weer terug naar het vaste land gereisd richting Miaimi. We hebben nog ven overwogen om terug te gaan naar Key West omdat ik pas vel te laat de informatie kreeg dat je daar zeer speciale "opa Hugo cocktails" kon krijgen! Toch maar niet gedaan, maar zodra de gelegenheid zich voordoet, zullen we deze wrs met redelijk wat wodka gevulde cocktail bestellen en " happy birthday" toasten!
Afijn vrijdag dus weg van de Keys, waarbij we een tussenstop in Everglades National Park maakten. De Everglades is zo'n enorm groot moerasgebied dat je van verschillende kanten kunt bezoeken. Je kunt er niet helemaal doorheen, maar zoals we in Everglades City met de airboat een tocht maakten, zo gaan we nu met de auto en een paar korte wandeltrails het park in, op zoek naar ALligators en krokodillen (jaa, wij weten nu wat het verschil is en hoe je ze uit elkaar kunt houden!.... Het fijne is dat je bij allebei toch redelijk uit de buurt moet blijven ;-)
Het visitorcenter was open om ons vooraf de juiste spots aan te geven, de "do's and don'ts" te vertellen en de hysterical moscito meter te tonen (dan wist je tenminste zeker dat je lek geprikt werd als je naar buiten ging).
We hebben in alle weersomstandigheden door het park gereden (een buitje is af en toe toch nodig om het moeras niet op te laten drogen) en hebben op de heenweg veel roofvogels gezien. Op de weg terug (het is een doodlopende route van 45 kilometen, dus je moet weer terug rijden) stopten we nog om een boardwalk te maken bij een van de gemarkeerde plekken voor wildlife. Het was gelukkig weer droog en we liepen een stukje om al snel oog in oog te staan met een enorme (op zich wat lui ogende) krokodil! Best indrukwekkend als je verwacht niet te vel dieren tegen te komen en dan zo'n 3 meter lang beest met zijn lodderige ogen in de modder drijvend naar je ziet kijken! Heel zachtjes zijn we, na wat foto's te hebben genomen, maar veilig door gelopen! Ietwat onder de indruk schrokken we daarna van de enorme populatie grashoppers van het formaat die Roderiquez op zijn shirts had zitten bij de WK ! Deze waren echter geel-oranje en kwamen zo uit de struiken naar beneden vallen. Lopende en kletsend kwamen we in het clear heldere water nog een schildpad (tutrle) tegen of een Tortoise (waar ik dan weer niet zo goed het verschil tussen zie en weet) en plotseling bewoog het riet langs de weg en zagen we weer zo'n lang groen beest zich een weg banen tussen de bomen en wortels van de mangrove! Hoewel we hier wel voor gingen hadden we deze opbrengst niet verwacht en volnden we het toch ook wel een beetje griezelig. Hoevel toeristen er ook riondlopen in de Everglades, krokodillen blijven wilde dieren met een herseninhoud van een pinda, dus echt voorspelbaar kan hun gedrag nooit zijn!
Samen met wat muggenbeten (ondanks de enorme stinkende hoeveelheid deet die we opgespoten hadden, zijn we veilig in de auto teruggekeerd!

De Tomtom, die weer uitstekend dienst doet met het wegenkaartje dat we 3 jaar geleden hebben gekocht, zegt dat we nog 2 1/2 uur rijden is naar ons hotel in Miami Lakes. We blijven hier drie nachten en het ziet er naar uit dat het een fijn hotel is met zwembad en wellness, hoewel we de meeste tijd op pad zijn is het toch lekker om tussendoor of 's morgens even een duik te nemen. DE temperatuur hier is overdag nog altijd zo'n 90 tot 95 graden Fahrenheit, wat overeen komt met zo'n 30 tot 35 Celsius. Ook in Nederland is het lekker warm hebben we gehoord en de waterlast die daar is hebben wij af en toe in een paar minuten, vertaald in een korte maar zeer hevige onweersbui. Vaak is er 1 zo'n bui per dag, maar dat geeft niet echt verkoeling.
Om een uur of 19.00 komen we an in een leuke, comleet geel en terra gekleurde wijk iets noordelijk van Miami. Het Don Shula Hotel ziet er prima uit en wat het grappige is, is dat het midden in Mainstreet ligt, waar allerlei kleine winkeltjes en eetgelegenheden op loopafstand zijn! Vanavond gaan we in de herhaling voor de sushi in een tentje dat zeer druk bezocht wodt. Een goed teken dus en bij binnenkomst begint een local die een tafel naast ons zit een verhaal over wat we beslist moeten nemen, want hij kwam hier wel 2x per week!!! Wat een heerlijkheid (Marije lees: Het was helemaal niet lekker er waren geen crablegs, er was geen terrijakki en de keuze aan sushi was zeker beneden de 30! ;-)) Als we 's avonds ergens zitten dan is er altijd wel een moment dat we aan de grote meiden denken of zeggen: " dit zou Anna vast ook super vinden of Dit is echt iets voor Marije" . WE genieten met zijn drietjes en het is ontzetten leuk om zo met Mirthe Floor weer eens alle aandacht te hebben voor elkaar , maar het blijft en beetje vreemd om niet met zijn vijven weg te zijn! Gelukkig bellen we geregeld en kunnen we even bij kletsen. Marije is druk aan het werk in Nunspeet en maakt van alles me, maar heeft zich ook geblesseerd aan haar enkel, waardoor het allemaal wat zwaarder is. Hopelijk valt het een beetje mee en kan ze haar tweede week gewoon afmaken. Anna heeft haar tentamen achter de rug en moet nog een paar dagen werken voordat ze zelf met Rory op vakantie gaat.
Voor ons nog een week in het vooruitzicht en dan zullen de verhalen van alle kanten elkaar weer ontmoeten.
Morgen MIEJAMMIE (zoals je het uitspreekt!) en ook daar zullende herinneringen weer als vanzelf terug komen!