Cedar Key;een oase van rust, back in the old days!

Vannacht prima geslapen, tenminste....het tweede deel van de nacht, nadat we de airco een tandje harder hadden gezet. Het is hier 's nachts nog altijd ruim 25 graden, dus als het ding in de slaapkamer niet loeit, dan is het veel te warm en niet te slapen! We hebben echt een heel leuk huisje; captain Mo's corner, dat geheel is ingericht als een vissershuisje. Als je binnen komt vanaf een ieniemienie porch met bankje, kom je in een keuken met keurige, schone apparatuur om te koken, maar gezien de excelente staat van deze keuken besluiten we deze niet te gebruiken, want dat zou de boel alleen maar onnodig vies maken! Vanuit de keuken loop je in de slaapkamer met 2 queenbeds. We delen eigenlijk steeds de slaapkamer, want dat is wel zo gezellig voor Mirthe-Floor ( en voor ons ook) en het kan gerust omdat MF niet snurkt;-) de slaapkamer is lichtblauw met allerlei ornamentjes met boten, schelpen, zeemeeuwen, patrijspoortjes etc. Bart voelt zich helemaal thuis. Vanuit het raam zien we, een beetje naar links leunen, de golf van Mexico! Er zijn ongeveer zes huisjes die verhuurd worden en het is nu weekend, dus druk.... Dat wil zeggen dat alle huisjes verhuurd zijn. Het is zo knus aangelegd, dat je in de binnentuin de andere gasten of de deskladies tegenkomt en die zijn altijd in voor een spontaan gesprek. Dat is echt heel leuk met Amerikanen, waar je ook komt, ze spreken je altijd aan, vragen waar je vandaan komt, geven tips over wat je beslist niet moet missen als je hun country bezoekt en met een lijst do's and don'ts kun je dan verder je plan maken.
Vanmorgen startten we langzaam op. Met ons voornemen om de keuken in takt te laten, besluiten we voor het ontbijt op zoek te gaan naar Kona Joe's. Dit breakfast en lunchtentje staat bekend om zijn crab-and-blue-cheese-quiche (Bart) en zijn Island Blend Ice Coffee (Heleen en Mirthe-Floor). Geen verkeerde keus, want naast een heerlijk ontbijt, met ocean front views, kregen we ook weer een gratis gezellige conversatie met de potentiele nieuwe eigenaar van Kona Joe's! Joe was namelijk al oud en bijna met pensioen en hij wilde met zijn vrouw weg uit het drukke Orlando. Vandaar koos hij voor het remote Cedar Key. In no time weten we een hele boel van deze man, van zijn familie, van zijn ambities en..... Natuurlijk zijn we van harte welkom om weer eens terug te komen! Een goed begin van de dag!
Terug gekomen maken we het plan voor de dag en we willen wel gaan kanoen, maar liever niet op het heetst van de dag. We besluiten het eiland eerst verder te bekijken door een golfkarretje te huren. Het hele eiland heeft hier zo'n karretje en het lijkt een makkelijke manier om je te verplaatsen in de warmte. Helaas..... alle karretjes waren weg en omdat we geen zin hadden om te wachten besloten we te fietsen op het eiland. Het is hier lekker vlak en het eiland is prima te fietsen. We bezoeken het cemetry dat aan de golf van Mexico prachtig ligt en vervolgen onze tour naar het Cedar Key State Park Museum?
Het was een heel klein museumpje dat de geschiedenis van het eiland vertelt. De visserij, de zoutmakerij, de wildlife, de haven en zeevaart komen voorbij en natuurlijk de alom bekende potloodindustrie uit de cederhouten bomen gemaakt!
Op de fiets terug naar de Faraway Inn om na een geannimeerd gesprek met de twee ladies van de receptie nog even een kano in het water te gooien. Bart en Mirthe-Floor zijn een uurtje naar het strandje aan de overkant gevaren. Het strandje was niet zo bijzonder, maar er zwommen wel weer een paar dolfijnen mee en dat is toch niet alledaags!
Ik had mezelf lekker in een stoel genesteld om even met dekinderen te appen, mijn blog om te zetten naar waarbenjij.nu en het reisverslag af te maken. O ja en natuurlijk om de witte wijn te proeven die we in de enige winkel in town hadden gekocht ;-)
's Avonds hoefden we geen restaurant te zoeken, want ..... If you're at Cedar Key, never leave without Tony's world famous clam chowder! Wij gaan dus naar Tony's! Even het zomerse buitje naar beneden laten komen tussen 18.00 en 19.00 uur en dan wandelen we twee blocks omhoog om bij Tony aan te schuiven! Het kleine eethuisje met ongeveer 25 plaatsen zat helemaal vol! Gelukkig zijn we met z'n drietjes en is er na een kwartiertje wel plek. We gaan natuurlijk eerst voor de world famous prize winning chowder en niets is gelogen hierover. De dikke creamy soup zat vol met heerlijke schaaldiertjes (clams) en smaakte heerlijk. Voor andere reizigers naar Cedar Key: go to Tony and try the chowder!
Daarna laten we ons verleiden tot een visschotel, waarbij we vragen om de vissen te grillen ipv te frituren en ook dat is geen probleem. Een prachtig gevukde schaal met vis en schaaldieren werd onze uitdaging. Mirthe-floor werkte zich zonder problemen door de garnalen, de scallops, de clams ( nu nog in de schelpen) en de andere witte visjes. De oesters vond zij wat minder ( ze hield meer van de oesters die op het feest van opa en oma geserveerd werden!!!!!!), maar verder is ze niet moeilijk met eten ;-) wat een tractatie allemaal! Het waren echt lekkere dagen in Cedar Key en als we oud zijn gaan Bart en ik hier gewoon een week zitten, in de binnentuin met een fles witte wijn en een boek!
We kijken nog een uurtje naar CNN die de volledige uitzending aan de vliegramp in de Oekraine besteedt. Daarna gaan we slapen, want wij verlaten dit slaperige dorpje morgenochtend vroeg om een early boat trip te maken op Crystal River ( ongeveer een uurtje rijden) en daar te gaan snorkelen in de hoop zeekoeien te ontmoeten!
Tot zover het reisverslag van Cedar Keys, waar we warme herinneringen aan zullen houden!
(Foto's volgem morgen)