Van Oost naar West via Juniper Springs

Vandaag steken we dwars over van St. Augustine naar Cedar Key (spreek uit als Sieder Kie!) met een tussenstop in het National Park Ocala, waar we een verkoelend uurtje doorbrengen in een van de Springs die het park rijk is. De beschrijvingen van het park leren ons dat in de crisistijd in de jaren 30 dit park is aangelegd om werk te verschaffen aan werklozen. Zij reisden dan uit het hele land om hier te werken en dit recreatiegebied aan te leggen in het grote bosrijke gebied. Zelf mochten ze 5 dollar houden (per maand!) en de overige 25 dollar die ze verdienden werden naar de gezinnen in the country gestuurd. Hoe dan ook, ze hebben er iets moois van gemaakt en wij hebben er een gratis body-lift ontvangen door in het " oooo zo gezonde, maar ooooo zo koude" bronwater te zwemmen.
We vervolgen onze trip naar Cedar Key, waar we een heel bijzonder, rustig optrekje hebben geboekt, dat we via een reisverslag van iemand anders op het spoor waren gekomen. Van harte verwelkomd door de eigenaar, die mij overigens direct linkte via Linkedin, werden we naar onze Captains Quarter geleid. We werden geïnformeerd over alles wat we deze dagen beslist moesten doen en zien en alles wat er bij ons verblijf hoorde! Er zijn fietsen tot onze beschikking, kano's en er zijn heerlijke lokale eettentjes (waar je soms wel moet wachten tot de vis die jij besteld hebt is gevangen), maar het is idyllisch en zeker de moeite waard.
Een knusse binnentuin met stoeltjes vele kleine beeldjes en veel lizzardjes is een geweldig uitgangspunt voor een fles witte wijn en ... een boek!
We kiezen toch eerst voor een wandelend verkenningstochtje in de buurt, om daarna met de fiets naar een dichtbijgelegen restaurant te fietsen. Je raadt het vast..... een visrestaurant. De eigenaar adviseert om niet te kiezen en van alles wat te proberen en naast de chowder en bisque (de lokale visblubbersoepjes), die voortreffelijk smaken) eten we van alles dat uit de golf van Mexico naar boven is komen drijven. Heerlijk gegeten, op houten palen aan het water, waar we na ongeveer een half uurtje bezoek kregen van echte dolfijnen, die in groepjes van vijf of zes langs ons restaurant dobberden! Wat een succesavond!
Morgen gaan we het eiland verder verkennen en zullen de golfkar (om over het eiland te scheuren), de kano en de fiets ons de rest laten zien!